Dag 13, Operatie verplaatsing

De dag van vandaag staat in het teken van verplaatsen. We gaan vandaag van Las Vegas naar Mammoth Lake, de Crowly Lake Fish Kampground. Dat is een rit van net geen 500 kilometer, waarvan veel over snelwegen die lang, recht en oneindig zijn. We hebben dus vandaag ook de grens van 2000 mijl doorbroken. Ontbijt hebben we onderweg bij een benzinepomp gekocht. Leuk om te weten wellicht: in de tank past bijna 50 gallon benzine, we tanken meestal een gallon of 30-40. Dat duurt wel even voordat de tank dan vol is... Enne, de prijs is slechts $3,80 per gallon, een koopje dus ;-)

De omgeving blijft mooi, hoewel niet zo mooi als we eerder gehad hebben. Onderweg mooie Joshua Trees gezien (nog geen foto's van). Wel moeten we een paar bergpassen op meer dan 7000 voet passeren. Dat blijft mooi, zeker als het advies is dat je er met voertuigen langer dan 30 voet beter niet kunt komen; aangezien wij niet langer zijn wagen we het erop. Een mooie klim en dito daling tot gevolg. Goed te doen wanneer je rustig rijdt.

In het dorpje Mammoth Lake hebben we boodschappen gedaan. Er hing hier, en op de snelweg er naar toe ook al, een flinke rook. Navraag leert dat er aan de andere kant van de bergen een bosbrand is, maar dat is zeker 50 mijl weg. Vervolgens op zoek naar de kampground, dit keer geen KOA maar een andere. We staan prachtig aan het meer, de voorzieningen zijn echter minimaal. Wel een enorm verschil met de drukte en hectiek van Las Vegas nu alle rust en kalmte. Heerlijk!

We kunnen gelukkig barbecueën dus dat hebben we lekker gedaan. Nog een voordeel van een minimale kampground is dat er geen WiFi is, geen speeltuin is, geen zwembad is, er geen andere mensen zijn, en we dus heerlijk op onszelf zijn. Tijd om lekker gek te doen!

Morgen lekker de doorreis naar Yosemite.

Geen WiFi dus ook geen update vandaag, dit blog zal dus later geplaatst worden. 

update: Lang Leve Starbucks!

Dag 12, What happens in Vegas stays in Vegas

Wanneer we ons zouden houden aan het gezegde in de titel dan zou het blog nu klaar zijn... Dat doen we dus niet.

Vanmorgen rustig opgestaan, we hebben lekker aan ons tafeltje op het gras onder de grote boom ontbeten. Daarna hebben de kids gezwommen in het zwembad. Rond een uur of 11 zijn we wederom met de bus de Strip afgegaan. We hebben veel hotels/casino's van buiten en van binnen gezien. Soms omdat het er gaaf/gek uitzag maar ook regelmatig om even af te koelen in de airco-koelte van de casino's. Want met 39 graden en een brandende zon is het toch wel lekker warm te noemen :-)

Het is gek dat we ons op een stuk straat van 2 kilometer een hele dag kunnen vermaken. Er is dan ook zoveel te zien. Na deze warme wandeling zijn we rond vier uur lekker allemaal in het zwembad gedoken. Het water was goed verkoelend, behalve dat van de jacuzzi, dat was goed heet (heet hier ook niet voor niets een "hot tub").

Na het avondeten, home-made pancakes, wederom richting de Strip. Nu om de buitenverlichting bij nacht te zien. Zo in het donker wordt pas goed duidelijk hoeveel licht er gebruikt wordt. Het wordt er wel mooier van maar ook veel drukker. Wat een volk is er op de been.
De fonteinshow bij het Bellagio was in de avond nog mooier dan overdag. De show van Treasure Island hebben we helaas gemist. Hier voeren complete schepen heen en weer voor het hotel langs.
In het Hotel Circus Circus hebben we nog een showtje van een jongleur meegepikt.

Voor Hester is het prettig dat we nu naar bed kunnen want haar enkel begint wat dik te worden. Een simpele muggenbult is hier de oorzaak van.

Dag 11, Viva Las Vegas!

Vanmorgen rustig aan, maar op tijd, opgestaan en vertrokken naar Las Vegas. Omdat we een uurtje extra hadden vandaag. doordat we weer de tijdsgrens over zijn gegaan, hebben we de toeristische route gekozen in plaats van de snelweg. Deze route leidde door Valley of Fire State Park. De route was mooi maar viel in het niet bij de eerdere routes. Aansluitend zijn we door Lake Mead National Park gereden. Deze route was weer mooi, hier hebben we ook een Big Horn Sheep gezien. Ook was er in dit berglandschap een wielerwedstrijd (daar leek het althans op) bezig, pittige bezigheid.
We zijn aan een strand bij Lake Mead even gestopt om in het heldere en warme water te zwemmen. Aangezien Lake Mead het meer is dat opgestuwd wordt door de Hoover Dam zijn we hier ook nog even wezen kijken. Een zeer groot en kolossaal bouwwerk.

Vervolgens op naar Las Vegas. Op de Kampground Circus Circus was plaats genoeg en we hebben een mooi plekje met een grasveldje onder een mooie grote boom op een verder groot geasfalteerd terrein. Een klein stukje lopen en je bent op de Strip. Aan het einde van de middag zijn we gaan shoppen bij een grote outlet die aan het, vanaf ons gezien, einde van de Strip zit. Doordat we echter het bussysteem niet goed begrepen hadden hebben we de laatste 3 á 4 kilometer gelopen en dat is in deze warmte niet echt een aanrader.

Nu gaan we slapen in een warme camper en morgen weer naar de strip om de vele casino's van binnen en buiten te bekijken.

doordat de blog gisteravond niet via de telefoon wilde uploaden, nu maar even via de laptap.

Dag 10, Bryce en Zion

Nadat we vanmorgen iets hebben uitgeslapen, het was slechts acht uur, zijn we teruggekeerd naar Bryce Canyon National Park. Nu om de prachtige omgeving die we gisteren vanaf de paarden hebben bekeken van de bovenkant te zien. Hebben de paarden ons toch wel een flink eind omlaag en omhoog gereden. Ook van boven is het uitzicht fenomenaal.

Op weg naar Zion National Park zijn we door de Red Canyons gereden. In Zion, waar het erg druk was, hebben we ook gebruik gemaakt van de zeer goede gratis shuttlebussen. Maar voordat we bij de bussen aangekomen waren moesten we eerst twee tunnels, die dwars door de bergen heen gingen. Voor de laatste, die 1,1 mijl lang was, moesten we $15,- betalen omdat we zo groot waren dat we beiden rijstroken moesten gebruiken.

Met de shuttlebus zijn we naar het einde van de Canyon gereden om aldaar door de Virgin River te lopen. Er stond een goede stroming in ondiep (kniehoogte) water waar we door liepen op blote voeten. Bedoeling was om naar het punt te komen waar de twee kliffen dicht bij elkaar waren zodat je letterlijk beide kanten tegelijk aan kunt raken. Dat is helaas niet gelukt omdat het te ver was. Luuk en Joris hadden hier geen zin in dus wilden we hun ook niet te lang alleen laten wachten. Weer een reden om terug te gaan... :-)

Aan het einde van de dag op zoek naar een Kampground. We hadden nergens gereserveerd maar wel een optie gezocht in het plaatsje Hurricane. Dat is natuurlijk ook vragen om slecht weer... Wederom aan het begin van de avond goed onweer. Mooie bliksemschichten! Er was op de kampground gelukkig nog plek genoeg.

Voor het avondeten vandaag voor het eerst naar een fastfoodketen. Niet te makkelijk naar McDonalds maar naar Wendy's. Ook hier hetzelfde menu en ook hier is alles zeer groot, zelfs de small versies zijn hier erg groot!

Nu lekker snel slapen en morgen: Viva Las Vegas!!!

Dag 9, Bryce Canyon National Park

Robert wist dat er veel campers waren van Cruise Amerika en dat er heel met de zelfde afbeelding zijn. Toch kreeg hij het voor elkaar om gisteravond na het tandenpoetsen de verkeerde camper in te lopen. gelukkig konden die mensen er wel om lachen en wij natuurlijk ook!!!

Vandaag staat Bryce Canyon Nation al Park op de agenda. Dit is het derde park dat we bezoeken in de staat Utah. We zijn vanmorgen wederom om 7 uur opgestaan. Dat gaat nog altijd verrassend goed. Er moest namelijk om 8 uur (eerder ging de receptie niet open) gebeld worden naar Canyon Trail Rides om voor die middag nog een reservering te maken. Ook hier was het bellen geen probleem, we hebben tot nog toe alleen maar zeer vriendelijke en enthousiaste Amerikanen meegemaakt. Zo werden we vanmiddag op het parkeerterrein van de supermarkt spontaan aangesproken door een Amerikaanse die wilde weten waar we vandaan kwamen en wat we kwamen doen. Daarna heette ze ons "Very welcome in the USA". Dat zal een Amerikaan in Nederland op de Flora niet snel gebeuren.

De reservering was bedoeld om een zogenaamde Horsebackride tour te regelen, een tocht op een paard door de canyon dus. Gelukkig was er voor die middag nog plaats, wel was het noodzakelijk dat we ons om twaalf uur zouden melden. Dat is geen probleem met een rit van 180 km voor de boeg.
De reis zelf ging over highway 12, ook een "Scenic Byway" net als highway 95 die we eerder gereden hebben. Ook deze highway voerde ons langs fenomenale uitzichten en natuur.
We hebben hier een pas overgestoken op een hoogte van 9600 feet.
Wat het meest bijzondere was aan deze rit was dat we letterlijk over een bergkam gereden hebben, dus links én rechts een ravijn, zonder vangrail. Heel erg bijzonder.

De tocht op een paard door de canyon is een zeker hoogtepunt. Wat een ervaring. Hester had het wat lastig om op het paard te komen maar nadat ze op een wat kleinere variant mocht ging het prima. Op een paard langs smalle paadjes naar beneden en weer naar boven. Wat een uitzichten we hier hebben gezien, gewoon onbeschrijfelijk. Of, zoals Luuk het probeerde: Het lijkt net of ze een decordoek voor een western hebben opgehangen, zo mooi! De tocht duurde ruim drie en een half uur. Wel hadden we allemaal, en sommige nu nog, flink pijn in onze kont.

Hierna op zoek naar een kampground, aangezien we Cannonville al voorbij waren zijn we doorgereden naar Panguitch. De KOA aldaar had een mooie plek waar we nu staan. Hier hebben we lekker gegeten en genieten nu van het kampvuur met marshmallows.

Met het maken van dit blog heeft Robert helaas de laptop van de picknicktafel laten vallen en is het scherm voor de helft kapot. Dat is dus even behelpen, maar goed, het werkt nog wel.
Morgen eerst Bryce Canyon om de boven kant van de Canyon te zien en dan de richting van Zion op!

Dag 8, Torrey

Hallo allemaal,

Vandaag ook weer heerlijk geslapen en dit keer konden we lekker uitslapen. Voor het ontbijt hadden we lekkere muffins mmm lekkerrr! De zon scheen heerlijk dus gingen we lekker zwemmen. Mama was lekker aan het zonnen en papa ging een stuk hardlopen.
Na het middageten hebben we boodschappen gedaan. Nog voor we uit konden stappen ging het heel hard regenen, zelfs zo hard dat we met onze oren dicht moesten wachten tot het onweer, regen en hagel over was. We konden elkaar gewoon niet verstaan omdat de regen zo hard ging. We stonden op de parkeerplaats maar je kon het beter de zee noemen haha. Kijk maar op het filmpje dat op YouTube staat.
Nadat het wat opgeklaard was boodschappen doen en natuurlijk als je weer terug komt, dan schijnt de zon wel en alles is weer opgedroogd.
Hierna gingen we nog een keer zwemmen! Er is ook een basketbalveld, en de bal hiervoor kun je bij de receptie ophalen. Ik heb in mijn beste Engels gevraagd om de bal en dat ging prima!
Op naar het basketbalveld eerst met Luuk en Joris en toen kwamen papa & mama ook nog, dat was heel gezellig.
Voor het avondeten wilde we gaan barbecueën maar daar stak de regen een stokje voor. We hebben dus gewoon lekker gekookt in de camper. Heerlijk met zijn allen eten uit een kom sla, een bord vlees en een bakje aardappeltjes. Het was erg lekker en gezellig. En als toetje ook nog IJS!!!!

Morgen gaan we verder rijden en gaan we hopelijk ook nog iets erg leuks doen, maar daar hoor je morgen wel over...

Groetjes Hester

Filmpjes

Omdat het niet lukt om de filmpjes hier op het blog te krijgen heb ik ze maar op YouTube gezet. Een mooi prive-kanaal. Waar ze dan ook gelijk allemaal op kunnen.

Je vindt ze hier:
http://youtu.be/Cy-WxgTHXgg
http://youtu.be/QkBfh0a5x2U
http://youtu.be/n_8glunOJRI
http://youtu.be/6ok3JiIxTwE
http://youtu.be/xKpIi-WJpD0
http://youtu.be/pLdk3Ffpplg
http://youtu.be/G9CYbS22NwU

Ik heb er ook gelijk het filmpje van vandaag erop gezet. Dit laat een regenbuitje zien...
http://youtu.be/r6wifotAerw

Dag 7, Tocht naar Capitol Reef National Park

Vandaag de reis van Monument Valley naar Capitol Reef National Park. Een reis van ruim 340 kilometer. We stonden wederom om acht uur op. Tenminste dat dachten we want we zijn inmiddels de tijdgrens overgestoken dus is het nu een uur later...! Om half negen (nieuw tijd) vertrokken we toch gedouchd en al. Ontbijt hebben we in de camper gedaan, handig ding hoor zo'n camper!

Collega Bert adviseerde ons om deze route via de highway 95 te doen. Een van Amerika's mooiste wegen. De snelste route naar de 95 toe is via de 261. Na een korte rit naar de 261 toe zijn we omgekeerd, niet dat we bang zijn maar overdrijven hoeft ook niet (zie http://url4u.nl/261). We zijn dus iets omgereden. Om een indruk te krijgen van de 95 wilden we een paar filmpjes hier neerzetten maar dat lukt niet... :-(
We hebben hier ook de mijlpaal van 1000 mijl (1609 km) bereikt.

Bergen zijn ons niet geheel onbekend maar dit is toch echt een andere categorie. Erg hoog en de canyons erg diep. Zo zijn we een bergpas overgestoken op een hoogte van 7110 feet (ruim 2100 meter). Je blijft hier ook een flinke tijd op grote hoogte, dus flinke plateaus. Ook de kleuren van de bergen, die allemaal van steen zijn zonder al te veel zand, veranderen veel. Van rood naar geel naar grijs en weer terug.

In Hanksville hebben we bij Blondies (een typisch Amerikaans wegrestaurant) lekker gelunchd. Vervolgens naar Capitol Reef. Hier hebben we de route met de camper gereden. Een mooie route waar de rotsen weer worden vergezeld van bomen en struiken. Hier hebben we ook de herten gezien en babbel (of is het toch knabbel?).

Morgen blijven we een dag hier en zien we wel wat we gaan doen.

Dag 6, Monument Valley

Vanmorgen weer op tijd opgestaan na een nacht met Monsoon regen. Om 8 uur boodschappen gedaan en toen weer op weg naar de Grand Canyon.  We waren nog maar net op de snelweg toen we achter ons een politieauto met sirene en lampen aan zagen. Het was voor ons. Wat bleek we hadden in het dorpje bij een kruising niet compleet stil gestaan. Gelukkig kregen we alleen een verbale waarschuwing en konden we weer op pad.
Bij de Grand Canyon aangekomen, hebben we vandaag de gele route gereden en wat gister niet lukte, lukte vandaag wel, een foto maken van een elk, de Amerilaanse eland.
Aan het eind bij dessert view,  hadden we ook wel genoeg gezien van de Grand Canyon. Op naar Monument Valley!
Onderweg was de verandering van het landschap goed te zien. Ook werd de lucht steeds blauwer en de rotsen steeds roder. We hadden ook nog gelijk een plek op een campground en zijn nog naar het visitors center geweest en hebben weer een paar mooie foto's kunnen maken.  Het is nu half tien s'avonds,  het is al bijna 3 uur donker en het begint hard te waaien.  Hopelijk koelt het dan ook een beetje af. Morgen weer naar de volgende bestemming,  Capital Reef.

Dag 5, De Grand Canyon

Vandaag op tijd (7 uur) opgestaan om op tijd te vertrekken naar de Grand Canyon, toch een ritje van ruim 50 mijl. Voor vertrek van een buurman goede tips gekregen over wat te zien en waar te parkeren etc. Tot nog toe zijn alle Amerikanen verschrikkelijk gastvrij en aardig. Het beeld van de over enthousiaste Amerikaan is echt waar en niet overdreven. In het park Grand Canyon is het vervoer goed geregeld. Er rijden drie, gratis, shuttle bussen die je naar de verschillende plaatsen brengen. Dit alles volgens het "hop on - hop off" principe. We hebben vandaag de rode route - de east side van de South Rim - gedaan. Woorden kunnen niet beschrijven wat je daar ziet, werkelijk fenomenaal. Zoals de buurman vanmorgen al zei: "You will regret you got there", gewoonweg omdat je geen tijd genoeg hebt om rustig alles te kunnen zien. Luuk vond dit natuurgeweld ook erg mooi en fascinerend; Joris en Hester vonden het ook wel mooi maar hoefden hier niet een hele dag aan te besteden ;-) We waren van plan om de zonsondergang te bekijken op een mooie uitkijklocatie (Hopi point). Dus na het lekkere eten in een restaurant terug met de bus naar Hopi point. De planning was dat de zon onder zou gaan om 18:44 uur dus wij waren er rond 17:45, dus ruim op tijd. Aan de overkant van de Canyon was het lekker aan het onweren (ook dat op zijn Amerikaan, veel en hard). Velen probeerden de flitsen te fotograferen... Rond een uur of 19:15 werden we echter door de bussen van de Canyon afgehaald, het werd te gevaarlijk doordat het noodweer te dichtbij zou komen. Geen mooie foto's dus van de zonsondergang. Wel een zeer goede organisatie om de de Canyon snel leeg te krijgen. We weten nu zeker dat de crisis in Nederland of nog niet begonnen is of reeds voorbij is; zoveel Nederlander als we vandaag gezien hebben, echt niet normaal. Veel meer dan we Chinezen hebben gezien :-) Nadat we, goed natgeregend, in de camper zaten voor de terugreis naar Williams brak het noodweer inderdaad goed los. Maar wij zaten dan wel lekker in de camper. Bij de afslag uit het dorp Grand Canyon Village terug naar Williams de I-64 op bleek deze afgesloten te zijn wegens een ongeluk. Op zich niet erg maar het is wel de enige weg uit de Canyon naar Williams... Na een korte ronde en een nieuwe poging mochten we de I-64 wel op en konden we langs het ongeluk (er was een groot rendier aangereden) en konden we de reis terug voortzetten. Nu lekker in de camper aan het nagenieten. Morgen de weg naar Monument Valley via de west side van de South Rim.

Dag 4, de rit naar Williams AZ

Vannacht zijn we een paar liter vocht kwijt geraakt.  Mensen, wat bleef het warm! De airco aan en weer uit want dat ding maakt veel lawaai. Raampjes open en weer dicht want die klepperden weer in de harde wind. Kort om weinig geslapen,  maar we waren wel om 7:00 gedoucht en om 8:30 reden we weg. Onderweg het landschap zien veranderen van droog naar groen. We hebben nu een plek voor 2 nachten, waar we ons verbazen over de grote van de campers. Voor ons staat die hele grote met aanhanger. Daar blijken 2 auto's in te zitten, fietsen en nog veel meer. De bus is, zo vertelde Janet (De dame die bij de camper hoort), eigenlijk maar ingericht voor 2 mensen. We zijn nu erg nieuwsgierig naar de binnenkant van die bus. ;-) Vanmiddag zijn we het stadje Williams in geweest en verder doen we vandaag niets. Morgen gaan we op tijd naar de Grand Canyon, ben benieuwd of het in het echt net zo mooi is als op de foto's.

En dan vinden wij onze camper groot

Wij vinden onze camper best wel groot, maar tijdens de lunch op de camping komt me er toch een knoepert aanrijden! !!!!

Dag 3, de camper

Halloo allemaal,

Vandaag was het weer vroeg opstaan. Even eten en dan de camper ophalen, dat ging best snel. Nou papa moest
even uit zoeken hoe het werkt en dan gaan met die banaan. Denken we even rijden en natuurlijk... pech want de gps wou niet opladen. Nou even Cruise America bellen en dan leggen ze het uit. En dan kan je weer verder. En bij aankomst lekker eten en dan een plons in het water!
Het is ook wel lekker warm vandaag wel 43 graden.
Vandaag niet veel foto's maar morgen misschien weer meer.

Doegg gr Hester

Ohja de hond op de foto is de deur van de camper

Disney

Halloo mensen...
Vandaag hebben wij de dag door gebracht in Disneyland, het was er heel gezellig en we gingen van de voorstellingen naar autopia, waar we zelf auto mochten rijden.  Op het laatst hebben we genoten van de geweldige parade! Bijna alle Disney figuren kwamen langs. We hebben nog even gegeten bij de Mac. En daarna hebben papa en Luuk de auto terug gebracht naar de dealer. Kortom weer een geslaagde dag en morgen de camper op halen om  nog meer avontuur te beleven!!!!!
Groetjesss van Joris en de rest doeii

Los Angeles

Vandaag zijn we in de ochtend naar Starbucks geweest voor een kop koffie en een broodje.
Het was daarna een heel gedoe om de Hollywood letters te vinden maar het is gelukt.
Daarna nog naar de walk of fame en Beverly Hills en het strand en nog meer.
Uit eten gegaan bij een Amerikaans restaurant. De burgers waren heerlijk :-) groetjes van Luuk

Geland

We zijn in Los Angeles!  We hebben een goede vlucht gehad. Helaas deed in het vliegtuig de film het niet, behalve 5 rijen.  Laten wij nu net in 1 van die rijen 2 stoelen hebben. Zo konden we om de beurt toch nog film kijken.  Nu gaan we de omgeving even bekijken en wat eten en dan lekker slapen.

Vliegen

Vandaag start het avontuur. Vroeg uit bed (04:20) om op tijd op Schiphol te zijn. We worden gebracht door de buren, helaas is het Herman net niet gelukt om op tijd zijn speciale limousine te regelen waardoor we dus met twee auto's worden gebracht. Wel een superservice!

Kijken of we de ruim elf uur durende vlucht prettig doorkomen. Ook zijn we benieuwd of we voldoende vaak wifi hebben om het blog te kunnen bijhouden.

Lege koffers, volle koffers...

Je vraagt je af of het genoeg is... dit voor bijna vier weken met z'n vijfen. 

Maar we zijn er klaar voor. Morgen worden we door de buurtjes met twee auto's 

naar Schiphol gebracht. Alvast bedankt Herman en Ingmar!

Reispapieren

De reispapieren zijn binnen.